In 2002 publiceerde Pim Fortuyn zijn boek “De verweesde samenleving”. Daarin schreef hij een aantal nu toch profetisch klinkende statements. Onder andere de volgende :
” Meer dan ooit dienen samenlevingsverbanden te worden gekoesterd en onderhouden… (blz. 202)
De onderklasse heeft in politiek opzicht nauwelijks een stem van betekenis meer…(blz. 203)
De bovenklasse wordt in rap tempo Europeaan en in mindere mate wereldburger… Zij laat de onderklasse en grote delen van de middenklasse… verweesd en zonder leiding achter. Zij vindt het zelfs niet nodig om voor hen een perspectief te schilderen, een beleid te ontwikkelen waarin de regio’s, de natiestaat en de grotere verbanden op Europees en wereldniveau een plek krijgen, waardoor de wereld ook voor hen die die grote sprongen niet zullen maken, herbergzaam blijft… Als de elite blijvend weigert zich dit aan te trekken en dit probleem serieus te nemen, dan zullen de achterblijvers hun eigen wereld scheppen. Een eng nationalistische wereld, waarin het eigen volk eerst komt. Dat valt hun niet te verwijten, maar de elite die hen aan hun lot heeft overgelaten. (blz. 203-204)”
Recent, anno 2019, schreef Marc Reugebrink in een opiniestuk onder de titel “Heimat is niet per se rechts” (DS 19SEPT 2019) :
“In heel Europa zien we ‘een ruk naar rechts’, zelfs naar extreemrechts. Maar dat is vooral het gevolg van het feit dat alleen die rechtse partijen een ‘thuis’ in de aanbieding lijken te hebben, hoe bedompt en bedenkelijk ook. Alleen zij lijken ons schadeloos te stellen voor wat de alomtegenwoordige macht van de markt, de globalisering en de totale verwaarlozing van de culturele diversiteit bij veel mensen hebben aangericht : de vernietiging van hun waardigheid en wereldvertrouwen. ‘There’s no such thing as society’, decreteerde bullebak Margaret Thatcher – en het blijkt dat we niet zonder kunnen.”
Op dit vlak hebben de traditionele partijen (zeker in Vlaanderen) tussen 2002 en 2019 gefaald. Het is nog niet te laat maar verontrustend is wel dat het er sterk op lijkt dat de traditionele partijen qua standpunten vandaag de dag niet geëvolueerd zijn in vergelijking met 2002. Een verdere verrechtsing is dan ook niet alleen mogelijk maar zelfs waarschijnlijk.
