10 december 2019
De Brusselse Minister van Meertaligheid heeft een beleidsnota in dat verband neergelegd. Die roept een aantal bedenkingen/vragen op.
1) Meertaligheid is een zeer ruime term en het risico zit er dik in dat de Minister overambitieus is. Hij lijkt er vanuit te gaan dat een goede Brusselaar zowel Frans, Nederlands als Engels moet kunnen leren. Maar daar bovenop moet ook de thuistaal voldoende gerespecteerd worden.
2) Dat is heel wat, zeker als we rekening houden met de meest recente Pisa-resultaten. Daaruit blijkt dat het voor Nederlandstaligen en Franstaligen steeds moeilijker wordt om zelfs hun eerste taal goed onder de knie te krijgen. De oplossing van Gatz is geniaal. In plaats van een enkele taal zullen de Brusselaars er drie goed leren. Meertaligheid kan er toe leiden dat de Brusselaar 4 talen slecht kan spreken en/of lezen.
3) Meertaligheid leidt de aandacht af van het feit dat het Nederlands in Brussel onvoldoende aandacht krijgt, ook en vooral in het Franstalig onderwijs.